Industriekennis: De uitdagingen van slibbodemafdekking

Industriekennis: De uitdagingen van slibbodemafdekking

Een van de uitdagingen waarmee boeren die kleinzadige groentegewassen zoals prei, uien, pastinaken en wortelen telen, worden geconfronteerd, vooral in gebieden met slibbodems, is het probleem van bodemafdekking. Dit fenomeen kan ernstige gevolgen hebben voor de gewasopbrengsten en zowel de kwaliteit als de kwantiteit van de producten aantasten. In deze blogpost gaan we dieper in op de uitdagingen van het afdekken van slibbodems bij de commerciële teelt van wortelgewassen en verkennen we mogelijke oplossingen om dit probleem te verlichten, waaronder het gebruik van mechanisch breken van het bodemprofiel.

Inzicht in het afdekken van slibbodems

Wat is bodemafdekking?

Bodemafdekking, ook bekend als bodemkorst, treedt op wanneer het bodemoppervlak samengeperst wordt en een harde laag of “dop” vormt. Deze kap kan waterinfiltratie, gasuitwisseling en de opkomst van zaailingen belemmeren. Slibbodems zijn bijzonder gevoelig voor capping omwille van hun fijne deeltjesgrootte en de manier waarop ze interageren met water en andere omgevingsfactoren.

Waarom is slibgrond gevoelig voor afdekking?

Slibbodems bestaan uit deeltjes die kleiner zijn dan zand maar groter dan klei. Deze unieke deeltjesgrootte maakt slibbodems gevoelig voor verdichting, vooral wanneer ze nat zijn. Wanneer slibbodemdeeltjes worden blootgesteld aan regen of irrigatie, kunnen ze zich verspreiden en de poriën in de bodem verstoppen, wat leidt tot de vorming van een dichte, ondoordringbare laag aan het oppervlak. Als de grond opdroogt, verhardt deze laag, waardoor er een kap ontstaat waar zaailingen moeilijk doorheen kunnen dringen.

De invloed van bodemafdekking op groentegewassen

De impact van bodemafdekking op wortelgewassen kan ernstig en veelzijdig zijn:

  • Verminderde opkomst van zaailingen: Een verharde bodembedekking kan voorkomen dat zaailingen opkomen, wat de plantenpopulatie vermindert en leidt tot slechte gewasopstanden.
  • Belemmerde waterinfiltratie: Bodembedekking kan de infiltratie van water beperken, waardoor water eerder wegstroomt dan in de bodem dringt. Dit kan leiden tot waterstress en verminderde gewasopbrengsten.
  • Beperkte wortelgroei: De dichte laag grond kan de groei en expansie van wortelsystemen beperken, waardoor de plant minder goed bij voedingsstoffen en water kan.
  • Verminderde gasuitwisseling: Een bodembedekking kan de uitwisseling van gassen tussen de bodem en de atmosfeer belemmeren, wat de ademhaling van de wortels en de algemene gezondheid van de plant beïnvloedt.
  • Verstoring van regenwormen en andere biologische activiteit: Verminderde gasuitwisseling en beschikbaarheid van water zal ook de microbiële, geleedpotige en regenwormactiviteit beïnvloeden, die cruciaal is voor de gezondheid van de bodem.
  • Voorkomt dat toegepaste voedingsstoffen in de bodem terechtkomen: beperkte waterinfiltratie belemmert ook de verplaatsing van toegepaste voedingsstoffen die in oplossing zijn, vooral stikstof.

Oplossingen voor bodemafdekking

1. Mechanisch breken van het bodemprofiel

Bij mechanisch breken wordt gespecialiseerde apparatuur gebruikt om de bodemkap op te breken en de bodemstructuur te verbeteren. Dit proces kan bijzonder effectief zijn in slibbodems, omdat het helpt om grotere poriënruimtes te creëren en de waterinfiltratie en wortelgroei te verbeteren.

Technieken voor mechanisch breken:

  • Subsoilen: Bodemzuigers zijn werktuigen die de grond tot 12 tot 24 inch diep binnendringen, verdichte lagen opbreken en de bodemstructuur verbeteren. Dit kan vooral effectief zijn in slibbodems, omdat het helpt om grotere poriënruimtes te creëren en de waterinfiltratie en wortelgroei te verbeteren.
  • Specifieke boorwerktuigen: Een gebroken ruw bodemoppervlak na het planten zal minder snel capteren. Dit kan worden bereikt door over te schakelen van de standaard gladde stalen rol over de volle breedte naar een kooirol om het bodemprofiel te verstevigen en een goed zaad-bodemcontact te krijgen. Een slepende hark kan het bodemprofiel ook breken. Zorg er echter voor dat je niet te diep harkt en de zaden met een precieze tussenruimte verstoort.
  • Schoffelen tussen de rijen: Schoffelen tussen de rijen maakt gebruik van verticale messen om door de grond te snijden, verdichte lagen op te breken en kanalen te creëren waar water en wortels doorheen kunnen dringen. Deze techniek kan worden toegepast nadat het gewas is gezaaid.

2. Gebruik van bedekkingsgewassen

Covergewassen kunnen gebruikt worden om de bodemstructuur te verbeteren en het risico op bodemafdekking te verminderen. Covergewassen helpen om de hoeveelheid organisch materiaal in de bodem te verhogen, wat de bodemaggregatie kan verbeteren en de neiging van de bodem om af te sluiten kan verminderen.

Gewoonlijk worden covergewassen vóór het hoofdgewas gezaaid en zo gekozen dat ze gemakkelijk kunnen worden verwijderd zodra het gewas is gevestigd en ze hun doel hebben vervuld. In het VK gebruiken telers meestal een laag zaaigoed van zomergerst, dat zich snel vestigt, winderosie helpt verminderen en gedood kan worden met een contactwerkend graminicide.

3. Mulchen

Mulchen is het aanbrengen van organische of anorganische materialen op het bodemoppervlak om vocht vast te houden en bodemverdichting te verminderen. Mulchen kan het risico op bodemafdekking helpen verminderen door te voorkomen dat het bodemoppervlak te droog en verdicht wordt.

4. Beheer van irrigatie

Een goed irrigatiebeheer is essentieel om bodemafdekking in slibbodems te voorkomen. Te veel irrigatie kan leiden tot bodemverdichting en afplatting, terwijl te weinig irrigatie ertoe kan leiden dat de grond uitdroogt en hard wordt. Boeren moeten ernaar streven om de juiste hoeveelheid water op het juiste moment toe te dienen om de bodemvochtigheid optimaal te houden.

5. Bodemverbeteringen

De toevoeging van organisch materiaal, zoals compost of mest, kan helpen om de bodemstructuur te verbeteren en het risico op bodemafdekking te verminderen. Organisch materiaal helpt om het vermogen van de bodem om water en voedingsstoffen vast te houden te vergroten, wat de plantengroei kan verbeteren en het risico op bodemafdekking kan verminderen.

Conclusie

Bodemafdekking in slibbodems vormt een aanzienlijke uitdaging voor de commerciële groenteteelt. Met de juiste strategieën en technieken kunnen boeren echter de effecten van bodemafdekking beperken en de productiviteit en winstgevendheid van hun activiteiten verbeteren. Mechanisch breken van het bodemprofiel, samen met het gebruik van bedekkende gewassen, mulching, irrigatiebeheer en bodemverbeteraars kunnen helpen om de bodemstructuur te verbeteren en het risico op bodemafdekking te verminderen, waardoor een gezonde groei en ontwikkeling van wortelgewassen wordt gegarandeerd.

Voor telers die hun bestaande precisieboor willen upgraden, is de Stanhay Configurator een geweldige plek om te beginnen met het bouwen van een specifiek systeem om de effecten van verdichting op slibbodems te verlichten.